#จิ้นปีแสง : สมกับเป็นปักษา

/

#จิ้นปีแสง : สมกับเป็นปักษา

/

     

  ว่าจบริมฝีปากร้อนผ่าวตะโบมจูบเข้าหากันอีกคราอย่างเต็มไปด้วยความต้องการที่ร้อนแรง มือหนาลูบไล้แผ่นอกบางเรียกเสียงร้องอื้ออึงจากคนตัวเล็กได้อย่างน่าพอใจ

            ความวาบหวิวไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นแต่กลับไล้ลงไปยังต้นขาเรียวภายใต้กางเกงผ้ายืดขาสั้นสีเทาช้อนยกดึงรั้งให้แนบชิดกายเกี่ยวรัดเอวหนาอย่างเหมาะเจาะ

            “ไอ้เวรปีส...”

            เสียงแผ่วเบาแต่แจ่มแจ้งในความคิดน้องรองสุดท้องของแซ่หวังหิวโซ จมูกโด่งซุกไซร้ลำคอขาวพ่นลมหายใจร้อนระอุจากแรงอารมณ์ใส่อีกคนจนขนลุกชัน ปักษาใช้ความขายาวช้อนก้นนิ่มถอยไปยันขอบสระก่อนจะดึงรั้งเสื้อตัวบางของเจ้าจิ้นโยนออกไปให้พ้นทางการสำรวจ

            “อ อย่ามอง..”

            สายตาเจ้าเล่ห์แพรวพราวของร่างสูงจับจ้องมายันแผ่นอกขาวบางจุดสองสีชมพูเพิ่มความละมุนให้แก่ร่างกายของคนตรงหน้า...  ร่างกายของจิ้นเหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด

           

            ใบหน้าสวยเชิดขึ้นหลับตาพริ้มให้กับความเสียงซ่านที่เกิดขึ้นบริเวณแผ่นอกบาง ความนุ่มหยุ่นไล้ไปทั่วจนควบคุมไม่อยู่เผลอยกมือขยุ้มกลุ่มผมหนาอย่างเอาแต่ใจ

            คนชำนาญการปรนเปรอความสุขจนแทบสำลักออกมา จิ้นหอบหายใจอย่างหนักหน่วงก้มลงมาสบสายตากับคนเจ้าเล่ห์ก่อนจะยืดหน้ารับรสจูบหวานที่ในครานี้กลับอ่อนโยนจนเคลิ้มตามได้ไม่ยาก และใครเล่าจะรู้ว่าจูบนั้นคือแผนลวงของพ่อตัวดีอย่างปีแสงให้จิ้นได้ละทุกความสนใจไปอยู่ที่รสจูบ

         “คนเก่ง”

            ก้านนิ้วเรียวสอดเข้าเบิกช่องทางที่ไม่มีใครได้ลุกล้ำอย่างเชื่องช้าพลางพรมจูบทั่วใบหน้าและลำคอขาวที่ตนชื่นชอบจนกระทั่งจิ้นผ่อนคลายตนถึงได้เพิ่มจำนวนนิ้วมากขึ้น

            “อื้อ..”

            เจ้าจิ้นซบลงบนลาดไหล่กว้างเอนหัวเข้าหาลำคอหนาเคลื่อนใบหน้าเข้ากัดฝังรอยในจังหวะที่ตัวตนร้อนผ่าวของอีกฝ่ายแทรกเข้ามาในตัวจนรู้สึกเจ็บ

            “จิ้น..”

            เสียงทุ้มครางต่ำอย่างพึงพอใจ ความเจ็บแปลบที่ช่วงคอไม่สามารถดึงเขาออกจากความคับแน่นและตอดรัดของด้านในจิณณาได้แม้แต่น้อย..

            เขารู้สึกราวกับได้รางวัลใหญ่ แม้ตายไปก็จะไปคุยโวกับพวกเทวฑูตเทพเจ้าทั้งหลายว่าครั้งนึงเขาเคยได้ลิ้มรสร่างหายอันหอมหวานของวิชวลวิทยาลัยออกแบบ

            “ขยับ”

            “แล้วปีจะขัดใจได้ยังไงละคะ”

            “อือ” เสียงหวานออดอ้อนข้างหูแบบนี้ใครเล่าจะทนไหว เอวสอบขยับกระแทกหมุนควงไปทั่วช่องทางจนเอวเล็กกระสั่นไม่หยุด

            “คนดีของปี..”

            เสียงทุ้มเอ่ยอย่างเอ็นดูขบเม้มใบหูเล็กอย่างเอาใจแม้ว่ามือตนจะคอยจับสะโพกมนดึงรั้งเข้าหารับกับจังหวะสอดกระแทกของตน เอวบางแนบชิดลอนกล้ามเนื้อที่ขึ้นเป็นลูกจากการเกร็งสร้างความกระสั่นแก่ทั้งสองฝ่ายไม่น้อย

            “ปี..”

            จิ้นเสียงสั่นขบเม้มริมฝีปากอย่างอดกลั้น แม้ไม่ได้ถอดกางเกงตัวบางออกแต่ก็สามารถรับรู้ถึงขนาดแกนกายที่สอดเข้ามาทางปากกางเกงได้ดี

            สายน้ำนิ่งในสระกระเพื่อมเป็นจังหวะที่แรงขึ้นเรื่อยๆของร่างสูง แขนยาวผละออกจากความนุ่มนิ่มแปรเปลี่ยนเป็นจับน่องเนียนขาวขึ้นพาดบ่ากว้างดันแผ่นหลังเล็กชิดขอบสระยิ่งทำให้ตัวตนนั้นเข้าไปลึกมากกว่าเดิม

            “ร แรงไปแล้ว..”

            “หรอ..”

            ลิ้นร้อนเลียรอบริมฝีปากตนอย่างปลดปล่อยอารมณ์ ยิ่งหลุบสายตามองคนตัวเล็กก็ยิ่งเพิ่มแรงกระแทกมากขึ้นเป็นเท่าตัว สีหน้าเย้ายวนแบบนั้นมันทำให้เขาหมันไส้และอยากเก็บเอาไว้ดูคนเดียว และเป็นช่วงโค้งสุดท้ายของการลิ้มลองรสชาติจิณณาเอวสอบรัวราวกับปืนกลจนคนด้านล่างหายใจแทบไม่ทันชิงพ่นน้ำนมสีขาวออกมาก่อน

            “ปักษา..”

            “.......”

            แกนกายร้อนกระตุกเป็นพักๆพร้อมร่างสูงที่ขยับเข้าออกอีกสองสามครั้งก่อนจะปล่อยจุมพิตลงบนขาเรียวอย่างรักใคร่จนหาอะไรเทียบไม่ได้

            จิณณาหอบหายใจทอดมองร่างสูงที่กำลังไล้จูบท่อนขาเรียวของตนราวกับชอบนักหนา จนเราสองสบสายตากันปีแสงถึงได้ปล่อยเรียวขาลงในน้ำถอนตัวตนออกจากช่องทางของคนด้านล่างทิ้งตัวลงซบลงบนแผ่นอกบางออดอ้อน

            จิ้นยกมือขึ้นลูบไล้แผ่นหลังกว้างราบกับปลอบเเด็กน้อยพร้อมยกมือขึ้นลูบกลุ่มผมที่เปียกชิ้นอย่างอ่อนโยน แต่ดูทว่าเจ้าเด็กคนนี้จะเป็นเด็กมักมากเสียละมั้งถึงได้เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งด้วยความแววตาหื่นกระหาย

            “ปีขออีกรอบได้มั้ยคะ”

           

/

บ้านนกนี่มันไวไฟจริงๆ

#จิ้นปีแสง