#แจนไม่โปรด : บะลึกกึกกึก
#แจนไม่โปรด : บะลึกกึกกึก “เรื่องมันนานแล้ว อยู่กับปัจจุบันก็พอ” “นั่นสิคะ.. อยู่กับปัจจุบันตรงนี้ก็พอ” น้ำเสียงอ่อนลงทว่าแฝงความนัยลึกซึ้งขณะที่สายตายังไม่ละออกจากกัน แม้จะแช่น้ำแต่อุณหภูมิของเราสองคนกลับพุ่งสูงเนื้อตัวเปลือยเปล่ายิ่งสัมผัสก็ยิ่งอุ่นมากกว่าเดิมจนแจนต้องวาดแขนขาวขึ้นโอบรอบคอคนด้านหลังยื่นหน้าสบสายตาประกายวาววับเหมือนดวงตาหมาป่าของโปรด แจนน่ะชอบร่างนี้ของโปรดที่สุดแล้ว “ อื้อ.. ” โปรดหลุบสายตามองนัยน์ตาหวานฉ่ำดูหยาดเยิ้มเย้ายวนยั่วยุอารมณ์จนเขาแทบจะควบคุมไม่อยู่และแน่นอนว่าโปรดควบคุมมันไม่อยู่จริงๆ ริมฝีปากของเขาและสองมือสอดกระหวัดรัดเหวี่ยงปัดป่ายโลมไล้ไปตามเรือนร่างขาวอย่างนุ่มนวลทว่าร้อนแรงในตามฉบับของเขา “ หันมาหาโปรด- รู้สึกอุ่นร้อนที่ผละออกไปกลับมากดประทับหยุดคำพูดของร่างสูงเอาไว้พร้อมร่างขาวพลิกตัวหันหลับมานั่งซ้อนทับบนตักกว้างของคนด้านหลังส่งผลให้มือหนาได้ใจกอดรัดให้แจนได้เข้ามาแนบชิดกับหน้าท้องแกร่งมากกว่าเดิม “ เวลาแบบนี้ใครเขาพูดกัน ” “ โปรดไงคะ ” ฝ่ามือใหญ่ทาบลงบนแผ่นห